Zagrebacka lipa....

Zagrzeb końcem czerwca pachnie lipą.
Gra kameralnymi koncertami.
Gości upojnym chłodem murów cerkwi
I tonie w chorwackich flagach...

    Jeszcze trochę, a byśmy nie wyjechali. Szukam polisy od samochodu: nie ma. Górka przygotowanych paszportów (kota także :), ubezpieczenia... Przetrzepuję szuflady. Nic, biorę zieloną kartę i tyle. Wsiadamy do zapakowanego auta. Noc. Nagle zapala się kontrolka. Alternator. Prawdopodobnie biegająca po miejskich murach wokół parkingu kuna zemściła się za założenie osłony na silnik. Dzieciaki w płacz, my w śmiech. Szybka decyzja o przepakowaniu w mniejsze auto, radykalne cięcie bagaży. Ruszamy. Meta w stolicy. Pierwszy raz Zagrzeb. Mieszkanie jak z filmu "Zróbmy sobie wnuka" - w centrum miasta między blokami a szklanym drapaczem chmur malutki domek z ogrodem. Nasz dół wygląda jakby przed chwilą został opuszczony przez gospodarzy, w pełni umeblowany, z szafkami wypełnionymi delicjami i bibliofilskimi pozycjami na secesyjnym stole oraz perfumami w niedużej łazience. Padamy ze zmęczenia. 

Trochę później z dziewczynami wchłaniają mnie ulice. Nieziemski zapach lipowych alei. Wieczorne słońce pada na fasady. Co rusz koncerty a capella zamiast nachalnej muzyki z głośników. Miejscowi zasiadający w kafejkach z wielkimi ekranami ( w końcu to rozgrywki Euro2016 ;). Złoty blask wnętrza cerkwi i tlące się zapalone modlitewne świece na wprost centrum handlowego. Gotowana w garnku kukurydza na ulicy. I oczywiście nie zdziwi Was, że kolejka łączące górne i dolne miasto miała wolne....

To miasto na o wiele dłużej niż dwa dni. Mimo tego, przepadłam ;).

  

P.S. Z ciekawostek: w Zagrzebiu jest kawiarnia, w której za odpowiednią ilość zdrowasiek można dostać kawę lub colę, ale doczytałam, że tylko w niedzielę, a my byliśmy dzień później, więc nie sprawdziłam, czy to prawda ;).

Jeśli moje wpisy pomogły Ci na chwilę przenieść się w miejsca, które odwiedzam, a wskazówki przydały Ci się w podróży, możesz postawić mi kubek apetycznej, choć wirtualnej, kawy :)