Korona Gdańska i druga twarz Sądu Ostatecznego Memlinga

    Wiedzie do niego 7 bram, a zdobi 7 wież. Już zapomniałam, jaki jest piękny. Przesiąknięty gotykiem do cna. Z gwiaździstymi i kryształowymi sklepieniami i ...prawie pusty. 

Można nabożnie przejść między ławami lub usiąść w nawie pod okiem Piety i chłonąć aurę minionych wieków.
Przyjrzeć się precyzji zegara astronomicznego.
Ujrzeć świętego Jerzego w boju ze smokiem...

Największa średniowieczna świątynia z cegły w Europie, która może pomieścić nawet 20 tysięcy wiernych.
Gościł wiele koronowanych głów, choć sam zwany jest również "koroną Gdańska" - Gdański Kościół Mariacki . 

Tu jest też płyta nagrobna "naszego" Opitza, przede wszystkim niemieckiego narodowego poety, choć u nas wymienianego jako pochodzącego z Bolesławca, nadwornego historiografa Władysława IV Wazy, którego przepiękny portret znajduje się w Bibliotece PANu (tego dnia niestety zamkniętej).

 

 

 

 

Ale tego nie zapomniałam : "Sądu Ostatecznego" Hansa Memlinga, od patrzenia na który przechodzą dreszcze. Choć to podobno niewiele ponad 100-letnia kopia, przypisywana Louisowi Sy, malarzowi, konserwatorowi i jednemu z pierwszych kustoszy obecnego Muzeum Narodowego ;). Oryginał od lat w Muzeum Narodowym na odwrocie skrzydeł skrywa niespodziankę - portrety fundatorów. 

Tu jak za karę ukryty na tyłach świątyni, jak wyrzut sumienia za rabunek, który go przed przeszło pięciuset laty do Gdańska zamiast do Florencji przywiódł, kuszenie cara Piotra I, wywiezienie do stolicy Francji i powrót przez Berlin. W międzyczasie podróż do Lenningradu i powrót dopiero w połowie ubiegłego stulecia. Od lat pobudza wyobraźnię i wzmaga pragnienie posiadania. Sugestywny tak, że od samego patrzenia nawróciłby wielu.

Ale jak wiele rzeczy i on ma drugie dno. Sąd straszliwszy od pokazanego, odkryty najpierw przez warszawskich konserwatorów z ASP, a niedawno potwierdzony również przez skaner na podczerwień "Charismy", który przejrzał już płótna wielkich ( m.in. Leonarda do Vinci, Michała Anioła czy Pabla Picassa).

Czy autorem "Sądu Ostatecznego" faktycznie był Memling? Pozostańmy przy tej wersji, a dla tych, którzy chcą zagłębić się dalej, polecam lekturę tu i audycję tu ;).

P.S. Na zdjęciu jedynie fragment, cały tryptyk i próbę jego rozszyfrowania, dla tych, którzy nie mają go przed oczami tu :)