Na ławeczce obok Telemanna

Na Trakcie Solnym, gdzie rycerze z rodu Dewinów,
spragniony bazyliszek na studni siedzi, a koń z wieży kościelnej wystaje,
Telemann nadal gra...
Sorau....

Kiedy wydaje się człowiekowi, że zna drogę na pamięć, pora dnia może zmienić postrzeganie...i tak wyjeżdżając jeszcze nie bladym, a mocno ciemnym świtem, zamiast zjechać drugim, zjechałam pierwszym zjazdem...

Swoją drogą kto wymyślił, żeby zrobić zjazd obok zjazdu w tę samą stronę na dwie różne autostrady?

I tak zamiast na Berlin ruszyłam na Wrocław. Na szczęście znaki po drodze były już jaśniejsze niż wspomniana wcześniej ciemność i udało się wrócić do punktu wyjazdu nadrabiając jedyne 25 km (gdyby to była autostrada u naszych zachodnich sąsiadów, pewnie i 50 km by nie starczyło ;).

A celem było miasto znaczące na trakcie solnym, prowadzącym z Lipska do Wrocławia, znanego z legend o bazyliszku, czarnym koniu czy czerwonym jeleniu, ale jeszcze bardziej z jednego z najświetniejszych dworów magnackich, wzorowanym na stylu Ludwika XIV, który był własnością Erdmanna Promnitza. 

Żary szczycą się również tym, że mieszkał tu Georg Philipp Telemann, drugi obok Johanna Sebastiana Bacha najbardziej znany kompozytor niemiecki XVIII wieku. Żałuję, że nie odbyłam podróży w czasie, gdy barokowy pałac tętnił życiem, galeria pełna była obrazów, a naprzemienne polowania, przedstawienia, koncerty i bale umilały czas jego mieszkańców....dziś stan majątku pozostawia wiele do życzenia...

Niemniej jest to miasto, do którego będę wracać. Nie wszystkie jego urokliwe kąty zostały przeze mnie przeczesane, mam jeszcze kilka miejsc, które chcę dokładniej poznać. Zwłaszcza, gdy się zazieleni, a przeszło stuletnie bluszcze niczym węże będę wygrzewać się na czerwonych murach ;).

A i Wy przejdźcie się Szlakiem Legend Żarskich, a wieczorem usiądźcie na ławeczce obok Telemanna, może usłyszycie "Suite Polonaise"... 

 

Mapę i legendy znajdziecie tu